domingo, 5 de abril de 2009

Delirios primaverais.



Decía Picasso: "Pinto las cosas como las pienso,no cómo las veo".............................

Nada pasa dúas veces

nin un instante se repite

non existe ningún momento

nin único,nin corriente.

Non hai día seguinte

nin noite igual

nin amores parecidos

nin penas a moito durar.

Nada é dado

todo son débedas,

que pagarás por ti mesmo

o día que voltes á terra.

Entre o DEBE e o HABER

quero deixar os meus saldos

limpos,e sen números vermellos,

porque non hai comenzo

que non seña o fin de nada.

35 comentarios:

Deambulando con Artabria dijo...

Mira que tardaches en escribir eh...A veces é difícil deixar todo arranxado, non? Polo menos a min custaríame facelo.

Chousa da Alcandra dijo...

E no Libro Maior da vida sempre se farán asientos que han provocar variacións no balance, e que afectarán á conta de resultados.
Pero o máis importante é ir "transaccionando" cada día; para que Activo e Pasivo cadren nunha contabilidade sutil que a que nos permite gozar e disfrutar (ainda que sexan decimais...)

Bico sin contabilizar

O Profeta dijo...

Algures o sonho ganha forma
Gerado na fé de uma criança
Algures a maré deixa a descoberto
Uma estrela-do-mar que ela alcança

Terras, mares, o voo de uma gaivota
O aroma suave de camélia singela
Uma folha de incenso solta do ramo
Um espelho que te outorga a mais bela

Boa Páscoa


Mágico beijo

Doutora Seymour dijo...

Os seus delirios son moi lúcidos, Vermella. Nada pasa dúas veces..., aproveitemos cando pasa.
Apertas.

A lareira de Santiso dijo...

A min tamén me soa ao carpe diem, ou como di miña avoa "de este mundo llevarás panza llena y nada más".
Bicos e benvida, Vermella.

Raposo dijo...

Nos tempos que corren atopar o saldo sen números vermellos paréceme todo un éxito. E que perdure!

Suso Lista dijo...

Aleluya! Coincido co Raposo. Boas festas

~pi dijo...

há estrelas e pas-s-agens,

( breves

entre vida e morte,

(entre estados

há que querer ser feliz

entre-tanto, digo eu :)



beijo de primavera



~

poemas de ruben dijo...

Siempre ligero de equipaje.Qué bien entiendes la vida poeta!

quenindiola dijo...

Vermella, onte escoitei esta canción e hoxe lin o teu poema. E ámbolos dous provocaron en min as mesmas sensacións. Se fosen un bo prato de alta cociña e un excelente viño eu diría que "maridan" moi ben. Déixoche a ligazón a este "poeta novo".

http://www.youtube.com/watch?v=oZK9ySpOiS4&feature=related

LM dijo...

o caso é ser feliz com um mesmo e tar orgulhoso do caminho. os balances ficam para os de fóra.
beijos

Anónimo dijo...

Gustoume moito, quédome con "nin penas a moito durar", a ver si é verdade. Un saúdo

Paz Zeltia dijo...

Pois polvus etis et polvus reverterius ou coma se diga, esa frase dí á perfección a débeda que temos, e que a imos pagar todos, queiramos ou non.

sinto ter unha contabilidade tan sinxela

Carlos Sousa dijo...

Tamén o fin de algo pode ser un novo comenzo, e a poder ser sen números vermellos.

Pedro Ojeda Escudero dijo...

Qué certero Picasso, ¿hay otra forma de pintar?

fgul dijo...

nunca acabei de gostar de Picasso, a verdade... Onde este Munch ou Dalí...

Enfin... para gustos píntanse cores.

Un saúdo

São dijo...

Fico aguardando mais textos assim...
Apertas, nena.

Xan dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Dinkin dijo...

Que lindo!
Adorei o texto!
E muito obrigada pela visita!
Beijos

São dijo...

Bom fim de semana,linda.

Mararía dijo...

En cada instante, sí, facémonos en cada instante, únicos e que non volven a pasar. Mágoa de quen non os retén.

Mararía dijo...

Ó fin voltaches!

São dijo...

Te venho agradecer sinceramente as palavras que gentilmente me ofereceste em 21 de Abril!
Bem hajas, amiga!

A Conxurada dijo...

Moito me gustou este texto.

Pau dijo...

Que grande verdade!

Carlos Sousa dijo...

Aínda delirando?

Mar Arável dijo...

Sempre a nascer e a desnascer

do ventre até à foz

nos azuis

infinitos

Aparece

L. M. Armas dijo...

números vermellos!

No sé portugués, pero entendí algo el verso.

números vermellos!

jo!

Saludos, =)

Anónimo dijo...

Querida, me parece bien su solidaridad con Chousa, pero le voy secuenciar el debate. A mi no me gusta la gente que critica a sus compañeros a sus espaldas y menos aun la gente que va sobrada por la vida. La señora Pitima tiene por bandera deleitarnos con su ego que aparece en los titulares como su seña de identidad”Personal no váteres”. “Yo solo se que no se nada”, además de contarnos que es la mas lista, la mas preparada, etc. etc. y que el mundo en general pasa por su ombligo, por eso yo le realice mi critica y por si no fuera suficiente desacredita a sus compañeros. El caballero Chousa, salio en su defensa leí su blog y comprobé que es un reprimido sexual, que tiene por costumbre realizar envites sexuales en plan machista al personal femenino de los blogs. Usted le dice que no se reprima, yo lo respeto, admito que a usted incluso le pueda gustar, pero a mi sus picaradas no me gustan, me parecen irrespetuosas, machistas. Sé que aunque no lo reconozca, que además no debe hacerlo, usted es una persona inteligente y en el fondo estará de acuerdo conmigo que estas personas adolecen de lo que le acabo de comentar.
Me gusto su blog, es usted creativa, sensible é inteligente. Hace usted gala de una naturalidad, equidad en el tratamiento de los temas y en ningún momento se muestra superior a nadie. Enhorabuena
No se reprima, si lo desea haga critica acida. Un emperador romano, le pagaba un salario a un sirviente para que le dijera cada poco tiempo que era un mortal con muchos errores.

Paz Zeltia dijo...

Vermella, seica estiveches maliña?
espero que xa esteas recuperada de todo!
non sabía que tiveras virus, vinte tan animada a ir a Cortegada, ou a Carril comer as ameixas ;-)

São dijo...

Que saudades, linda!

Bom fim de semana.

Chousa da Alcandra dijo...

Ola cormelán!!!.
Veño convidarte a que participes no sorteo da estadía de fin de semana en Casas Rurais Galegas.
Ven ver que sinxelo é participar. Ademáis...seica é moi bo como antivirus!

Bicos sin ningún tipo de represión

Paz Zeltia dijo...

Eu viña ó mesmo!
as casas son preciosas!, tes os enlaces ás suas pax web onda min, onda Sempre en Galicia, na de Chousa, cada vez han de andar mais espallados, é o que se tenta!

São dijo...

??????

Abraços

Unknown dijo...

precioso......
cooma unha flor
que apenas acaba de espertar

apertas