martes, 4 de septiembre de 2007


Rubenimichi.(¿?)

Ayer despidieron a Simón de su trabajo.La floristería en dónde componía sus ramos,centros y coronas tiene nombre de flor pero a partir de hoy yo la llamaré "el capullo".El mea pilas de su jefe lo contrató acogiéndose a una subvención que daba el gobierno al contratar discapacitados.

Simón es capaz de trabajar, de hacer preciosos ramos, de atender al público y de casi todo menos de estarse quieto,tiene un tic nervioso que no lo hace más diferente de los demás.Mientras unos se tocan el pelo, se rascan la nariz o nos metemos las manos en los bolsillos constantemente, Simón tuerce la cara y sonríe con mueca de pez.

El motivo del despido ha sido que se "equivocó" por tercera vez al enviar un encargo.Llegó un cliente,pidió12 rosas y él no quiso anotar la dirección que le daban,escribió en el sobre la de una amiga.Como en "Un ramito de violetas", su amiga ha recibido desde el mes de mayo tres ramos de rosas con la siguiente nota:

-Estas rosas te las envía él que se acuerda de ti.

11 comentarios:

Anónimo dijo...

moi bonito e moi belo deberias escribir un libro no q contaras todas estas historias

bicos

O Profeta dijo...

Passei para te deixar um doce beijo...

Nosotras mismas dijo...

La amiga tiene que estar encantada pero también puedo sentir el mosqueó del cliente.

Saludos.

un dress dijo...

ai que lindo!

grande simón!

GRANDE engano!!:)))

JH! dijo...

Bonita historia, gracias por postearme!

Anónimo dijo...

Simón é un artista, o seu xefe non tería que desperdiciar o don que posue facéndolle toñar nota de algo tan pouco imaxinativo como as direccións. O Capullo despediuno porque non se podía despedir el mesmo, e porque é moi duro recoñecer que como xefe é un incapaz.
A amiga de Simón é moi afortunada.

rosa enriquez dijo...

Que mágoa ter un CAPULLO como xefe pero haiche tanto diso polo mundo... Paréceme que a boa fé foi solapada polos intereses monetarios. Un saúdo vermella¡ Gostei moito do seu blog. Voltarei.

Lala dijo...

bonita historia!!

q lindo q alguien se acuerde de ti =)

gracias por pasar por mi blog...

saludos!!

el nombre... dijo...

me gustó la ternura del personaje, su ocurrencia - y la tuya -

gracias por visitarme,
ahora ando paseando por casa de amigos, y pasé a verte un rato!

me voy, encantada.

Anónimo dijo...

Bien entrecomillado el "equivocó".
Creo que a Simón no le habrá importado demasiado el despido.
Preciosa forma de contarlo.
Bicos, amiga.

franboyant dijo...

Es un cuadro de Rubenimichi, sí
http://rubenimichi.com/