jueves, 26 de febrero de 2009

Carnaval y Cuaresma.



Entró en la fiesta siendo Jhon Travolta con el pelo domado por la brillantina y salió convertido en el triste Calimero. Las plataformas de "Tony Manero" lo hacían más alto y el look de "Danny Zucko"muy interesante.

Antes de salir de casa su cara tenía no sólo el reflejo pícaro de la edad,también una mirada bobalicona.Lo único que averiguó su madre del enigma que guardaba era que "Olivia"iba a la fiesta.Lo ayudó a peinarse,a subir muchísimo el pantalón a la cintura y le enseñó los trucos setenteros que recordaba.

-Pones la mano con la palma abierta en la cintura y das un giro.

-Lleva un peine en el bolsillo y cuando suene "Saturday Night Fever"te das un retoque en el pelo y después levantas la mano como si dibujases un círculo.

Todo risas.En el coche muchas más.No paraba de hablar,pronunció el nombre real de "Olivia"por lo menos diez veces.

Mientras la mamá de "Tony Manero" hacía la compra y tiempo para recogerlo sonreía pensando en lo guapo que estaría bailando.Toda la semana practicando pasos y compases habían hecho de él un bailarín de lo más pasable.A las nueve acababa la fiesta y diez minutos después estaban juntos en el coche de vuelta a casa.

Todo silencio,silencio y mala cara.Preguntas de madre sin respuesta.Monólogo maternal con aires de detective privado fueron el detonante para que "Tony"llorando dijese:

Olivia no bailó conmigo,me dijo que él que le gustaba era Manuel...................

24 comentarios:

Mar e Lúa dijo...

Pobriño Tony Manero :(

Estes primeiros amores sonche así. Eu si que botaria un "You're The One That I Want" con el, non se lle debe negar nunca un baile a un John Travolta en potencia. ¿E sabes que? ¡A Olivia esa seguro que se perdeu pasar un rato divertidísimo!

Biquiños discotequeiros!

Cuspedepita dijo...

¡Vaia por Deus! O primeiro desengaño...
Menos mal que a esas idades a dor dura un suspiro. Xusto o tempo de mirar arredor e atopar unha nova Olivia ;-)

São dijo...

As rejeições são sempre dolorosas...
Apertas, linda!

Mararía dijo...

Ohhhh, o desamor!!!! Cachis ... pero agora sabe bailar como os protagonistas de Febre do Sábado Noite, e eso traeralle moitas conquistas ... jajaja. É unha peniña, pero será o primeiro pao dos seguintes que sufrirá, e só se aprende así. Éche o que hai. Jja.

Anónimo dijo...

Me ha encantado el relato.Me ha
recordado escenas vividas con mi hijo. El tuyo te ha salido muy ligón, al final se llevará a la más
bonita del baile.

Anónimo dijo...

O que non sabe Tony e que manuel acabará sofrindo máis.
O poema de Antonio Machado, tanto vale para camiñantes como para namorados.
"Todo pasa y todo queda,
pero lo nuestro es pasar,
pasar haciendo caminos,
caminos sobre el mar."
Saúdos

Chousa da Alcandra dijo...

A miña primeira Olivia tamén me mandou bailar cun carballo do campo da festa...
E di Cuspe que duran un suspiro. Pois carallo para o suspiro!!!. E que aquela Oliviña éravos moi feitiña...

E hoxe atentiña ás 18:00 a Radio Cornellà -xa sabes que no meu blog hai un link para sintonizala a través de internet-. Se o desenvolvemento do programa o permite, teño pensado facer en directo o meu sorteo. E ti o teu?. Que quero percebesssssssssssssss

Paz Zeltia dijo...

pobriño o tony manero... que rápido comenzan os desenganos.
(habería unha esperanza por aquí de que me tocaran a MIN os percebes do roncudo?
ise sorteooooooooo
(a min tocoume a tortilla de betanzos á que me vai invitar ARtabria, seica te podes apuntar se queres, eu por min encantada)

Anónimo dijo...

Total, Olivia tampouco era para tanto, sen aqueles pantalóns quedaba en nada...
Olivia fixo moito mal entre as córneas dunha xeración de Dannys Zuckos. Menos mal que aquí estabamos nós, para corrixir con graza e salero aquela desfeita.

Carlos Sousa dijo...

Isto dos desenganos é a leche, sobre todo cando é nunha idade na que se fai un catástrofe de algo que co tempo botarás unha risas ó recordalo.

Vin na túa ubicación no perfil, Sta. Cruz, Oleiros. Recórdome que fun, xa fai tempo, a traballar un sábado a un chalecito por alí cerca, (de luxo, con unha especie de torreóns redondos, e escollendo o dono o millorciño, o final..., bueno millor nin contalo) e comemos ó lado da praia.

Dacordo contigo, se temos que recibir algo ben estes días, que sexa a primaveira.

Suso Lista dijo...

Se non os comemos antes, a Festa do Percebe vai ser o 11 de Xullo. Nos tamén somos de Dios...

Deambulando con Artabria dijo...

Por suposto que podes vir degustar a tortilla, faltaría máis, que dende antes do Nadal que falamos daquel famoso café......Que é a que non se decide??

Parabéns polo teu premio, así que boliños preñados.......

Unknown dijo...

o ano que ven disfrazomes de manuel...
xa veras!!

precioso anaco de ternura, escondido no relato...

biquiños

Deambulando con Artabria dijo...

E van dous premios!!!!!!!Agora o viño, isto coa tortilla ten que ir ............PArabéns, de novo.

Son Unha Xoaniña dijo...

Lembrachesme a primeira decepción do meu fillo, e agora xa ten el un neniño.
Fixeches ben acordarme o da bica, eiche mandar a receita.
Bicos.

A Conxurada dijo...

Quen non tivo unha decepción desas algunha vez?...non por eso son menos dolorosas

Anónimo dijo...

¡Home non, a iso non hai dereito! Un baile non se lle ngea a ninguén.
Esa tal Olivia non era de Corme...

Raposo dijo...

Esta Olivia.... mira que negarlle un baile o rapaz! Este co paso do tempo darase conta de non que importa tanto e que no fondo a Olivia esa tampouco estaba tan boa e ademais era unha presuntuosa.

Pau dijo...

"Entró en la fiesta siendo Jhon Travolta con el pelo domado por la brillantina y salió convertido en el triste Calimero"

Gustoume esta frase

Anónimo dijo...

Ai... O amor!
Gustoume este texto, é curioso.
Unha aperta.

Paz Zeltia dijo...

qué ¿disfrutando de la primavera?

:-)

quítale la funda de ganchillo al monitorrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Paz Zeltia dijo...

xa vin o teu microrelato en ferve a rede (e xa votei!)

eu tamén escribín algo, é divertido
adiviñarías debaixo de que nick estou eu? non busques antes do dia 23.
dixenllo ó Chousa, e frio frio, friísimo

LM dijo...

pooooooobre! já verás como se arrepinte olivia...
beijos

rosa enriquez dijo...

Pois non pasa nada, Olivia non era para tanto! Xa terá el outras oportunidades. Bicos.