jueves, 7 de febrero de 2008

Adiviña se podes....




Neste tempo de Entroido sempre recordo a miña nenez e tamén máis que nunca a miña nai.
Celebrábamos o martes de Entroido por todo o alto,lacón con grelos,chuorizos e cachola,todo da casa.Erguíase moi cedo e cando os demáis chegabamos á cociña xa tiñamos orellas e filloas recién feitiñas,curmáns e tíos ían chegando e sucedía un milagre que inda hoxe non deixa de asombrarme,no noso comedor podíamonos acomodar vintecinco persoas.
Na mesa grande os maiores e nunha amarela de formica todos os nenos,mentres miñas tías nos ían colocando miña nai desaparecía.Tardaba tanto que non parabamos de berrar por ela,entón na porta da casa soaba un peto,corríamos á entrada e alí estaba un curiña de sotana e bandullo quen nós preguntaba ,hai unhas filloiñas para este pobre???
Reíamos a cachón cando aquel cura era o que nós poñía a comida no plato,e xa toleabamos co riso cando a algún lle tocaba unha filloa de trapo,desas que mordes e non hai maneira de comelas.
Eu conservo a tradicción de facer orellas,filloas e sobre todo a de vivir o entroido.

27 comentarios:

A lareira de Santiso dijo...

parabéns pola túa maneira de vivilo, en galego, polo que vexo.. un ollo chiscado e ducias de entroidos. Eu penso que Vermella é a de vermello...
apertas!

Chousa da Alcandra dijo...

Pois eu tamén ía dicir a ve vermello; pero como xa o "pillou" Vanessa, vou arriscar e dicir que eres a do pano morado!!.

Suso Lista dijo...

Entrañable ese antroido da tua infancia. ¿serás a da esquerda?

Mar e Lúa dijo...

Eu non teño nin idea... Non sei por quen votar!! :)

Calquera das tres teñen pinta de estar a disfrutar do entroido coma unha nena pequena!

Eu tamén diría que a do pano morado, non sei por que jeejejejeje

Anónimo dijo...

Xa enterramos a sardiña e choraron as choronas como todolos anos.
Entroido, carnaval e coaresma, tres verbas con lembranzas de tempos diferentes.
Deume fame o teu relato, amiguiña.
¿Quen é vermella?
¡¡Pois está clarisimo!!
¡¡É a loira despanpanante!!
Bicos e saúdos ao de ¿Xa catorce?

Alexan dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Mararía dijo...

Está moi difícil. Eu penso que eres a loira do centro. Aínda que Apátrida insiste que eres a de vermello.

Un saúdo.

Miss.Burton dijo...

NIÑA, QUE GUAPASSSSSSSSSSSS¡¡¡¡¡¡ Joder como lo pasan algunas, me encantó el look ese de Olivia Newton John peloplanchado, aunque ahora que me fijo mejor, es rollo señoras chupis, con los collares y esas gafas, por diosssssss, esas gafas, de donde son?????¿¿¿¿¿
Bueno, que sepas que las putas gafas las lleva iguales la novia de mi exmarido, y bueno.... siempre se distinguió por su buen gusto...jejeje
ESTAIS TOTALESSSSSSSSSSSS, me alegro que le eches sal a la vida de esa manera, un besazo, mona¡

BK dijo...

a de vermello??

alexandrecastro dijo...

fico indeciso...e assim sendo não arrisco!
beijinho

Pepe dijo...

Que fiesta yo también quiero unaaaaa

XD

abrazoss

_::Sergio::_

Alexan dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Mararía dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Mararía dijo...

Ahora sí que estou perdida .... Vermella tiñas que haber feito trampa. Un saúdo e biquiños.

Mararía dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Paz Zeltia dijo...

tantos comentarios suprimidos, no me he enterado de nada!! ¿ya dijiste quien eras? las tres teneis un aspecto estupendo y feliz!, vaya recuerdos tan felices, una niña que ha vivido unos carnavales así, seguro que toda su vida los celebrará!
Me das envidia, de verdad.

un dress dijo...

vermella ao espelho...:)







.beijO

Anónimo dijo...

yo lo tengo muy claro la de la gran sonrisa.............

Son Unha Xoaniña dijo...

Non sei que dicir, serás a da esquerda? esa que ten unha grande sorrisa.
Xa nolo dirás.
Nos tamén celebramos o carnaval con tremendo cocido, e orellas e todo o demáis, e disfrazados, por algo vivimos no Xinzo máis de oito anos,
así que o carnaval quedousenos incrustado na pel.
Apertas.

L. M. Armas dijo...

yo digo q eres la de la izquierda... Acerté???

Jajaja, está difícil!

Qué divertido éso de los carnavales. A ver si escribes haces una traducción de este texto pues, como dirìan por acá, no entiendo ni papa...

Un beso

paideleo dijo...

Para min que é a do pano morado.

Mar Arável dijo...

A TRADIÇÃO PODE SER UM PATRIMÓNIO

VERMELLO

BJS

Pau dijo...

A de vermello?

Raposo dijo...

Non teño nin idea. Pito, pito, colorito: a do medio.

Anónimo dijo...

Así sen pistas nin nada?????

Unknown dijo...

Cuantos recuerdos me trajo esta lectura, ¡Dios mío! tantísimo, que llore por no poder volver el tiempo atrás, mucho tiempo atrás.
Hoy en mi casa aun sigo la misma tradición, aquella que vi de niña en mi pueblo, “Pardiñeiras-Curtís”
¡Gracias…mil gracias por recordármelo!

insomniorizar dijo...

jeje, que boa esta iniciativa-adiviña!
eu houbera dito a de vermello!
je!